Vrij zijn betekent, leven in de aanwezigheid van het huidige moment.‘ Als je aanwezig bent, ben je volledig bewust van wat er in je omgaat. In tegenstelling tot het verleden en de toekomst, deze hebben altijd betrekking op iets dat ofwel geweest is of nog moet komen. Vrijzijn is niet iets wat je kunt verwerven, want je bent al vrij. Waar het eigenlijk omgaat, is het loslaten van ‘het leven in de tijd’. Want als je het huidige moment ervaart ben je al vrij. Aanwezig zijn is overigens geen mentaal proces. Het gevoel van aanwezigheid gaat uitsluitend via je lichaam. Het lichaam fungeert als een voertuig, waardoor het gevoel van aanwezigheid zich kan manifesteren. Dus integratie op lichamelijk niveau is noodzakelijk. Met ‘integratie’ bedoel ik, het weer ‘aanwezig zijn’ met delen van jezelf die je tot nu toe hebt afgewezen. Aanwezig zijn is leven in de werkelijkheid, dat is nog wel iets anders dan de droomwereld waarin je nu leeft. Je wereld is hoofdzakelijk een denkwereld. Het is de wereld van wie je denkt te zijn, met al je overtuigingen, oordelen en verlangens. Door je afwezigheid, dringt de werkelijkheid nooit echt tot je door. Soms gebeurt dit wel. Misschien herinner je nog zo’n moment. Dat tijdens het aanschouwen van een prachtige zonsondergang, alles wat je dacht te zijn er even niet was, en ‘alles nieuw was’. Hoewel zulke momenten nooit lang duren, vergeet je ze nooit. Want als je dit eenmaal hebben geproefd wil je nooit meer iets anders, het is uiteindelijk waar we allemaal naar terug verlangen.
