We doen van alles om gelukkig te worden. Alsof geluk zich altijd ergens anders bevind dan in het huidige moment. Deze kromme redenering komt voort uit onze denkgeest die niet in het huidige moment kan leven. Want het begrip ‘tijd’ wordt door het denken in het leven geroepen. We leven in de toekomst, gedreven door verlangens, in de hoop dat we ooit gelukkig zullen worden. Verlangen vindt altijd plaats in de ‘tijd’. Want verlangen kan niet zonder ‘tijd’ bestaan. Net zo min als ‘tijd’ niet zonder verlangen kan bestaan. ‘Tijd’ is een psychologisch verschijnsel, het bestaat niet in de buitenwereld, maar in onze denkgeest. Het denken heeft ‘tijd’ nodig, het kan niet zonder ‘tijd’. Daarom doet je denken altijd voorkomen dat geluk in de toekomst ligt. Omdat onze denkgeest het huidige moment niet kan begrijpen. Dus wil je gelukkig zijn dan moet je in het huidige moment leven. Maar helaas heb je gevoel daar nog lang niet klaar voor te zijn. Omdat je van mening bent dat zoals je nu bent, niet voldoende is om het huidige moment binnen te gaan. Want er zijn nog vele verlangens die vervuld moeten worden. Er moeten nog heel veel dingen veranderen voor dat je denkt gelukkig te kunnen zijn. Daarom denk je meer tijd nodig te hebben voordat je gelukkig kunt zijn. Maar ook al neem je nog zoveel tijd, je verlangen zal onvervuld blijven. Om de doodeenvoudige reden dat het de aard van het verlangen is om onvervuld te blijven. En zo zal ook je verlangen naar geluk nooit in vervulling gaan.
